برند ملی حلال تنها نشان رسمی حلال کشور است

فقیه مجتهد ناظر بر امور حلال کشور با اشاره به اینکه برند ملی حلال تنها نشان رسمی حلال کشور  است، گفت:  ثبت هر برند دیگر تحت این عنوان، فاقد اعتبار قانونی است و تخلف محسوب می شود . به گزارش پایگاه خبری رهپویان قم ، آیت الله احمد مبلغی در نشست خبری اظهار داشت: نشان […]

فقیه مجتهد ناظر بر امور حلال کشور با اشاره به اینکه برند ملی حلال تنها نشان رسمی حلال کشور  است، گفت:  ثبت هر برند دیگر تحت این عنوان، فاقد اعتبار قانونی است و تخلف محسوب می شود .

به گزارش پایگاه خبری رهپویان قم ، آیت الله احمد مبلغی در نشست خبری اظهار داشت: نشان ملی حلال  در اختیار  سازمان استاندارد  است که با محوریت، نظارت و امضای فقیه ناظر بر امور حلال به کالاهای تولیدی ( و البته پس از انجام ارزیابی دقیق)، اعطا خواهد شد.

وی با اشاره به این که نظارت شرعی، جان مایه فعالیت تضمین و تامین کننده  حلال در کشور است، گفت:  طبیعی است که فقدان این نظارت  موجب می شود که صرفاً پوسته ای از حلال شکل گیرد.

 ▪حوزه فعالیتهای داخلی:

فقیه ناظر بر امور حلال گفت: سیاست و خط مشی  نهاد حلال استاندارد، بهره گیری از همه ظرفیت های وزارت خانه ها و نهادهای مختلف در زمینه حلال است، البته این با اعمال نظارت شرعی بر فرآیند حلال در این همکاری ها همراه  خواهد بود .

آیت الله مبلغی افزود: از این رو ما به همه فراخوان می‌دهیم، و از همه نهادها، وزارتخانه های مربوطه،  امکانات و ظرفیتهای کشور دعوت می‌کنیم تا برای  مشارکت فعال در فرایند توسعه حلال  به صورت  دیر نشده متناسب با جایگاه محوری نظام جمهوری اسلامی در منطقه، همه نظم و آهنگ واحدی را خلق و ایجاد کنند.

وی ادامه داد:  این مهم را به ویژه آنکه ما در سال جهش تولید هستیم بیشتر ضرورت پیدا می کند ،  چه آن که حلال با کالاهای صادراتی  ارتباطی اساسی و عمیق و ژرف دارد و از اینجا به مفهوم جهش تولید پیوند می خورد.

  آيت الله مبلغي تشکیل گروه نظارت بر اجرای استانداردهای حلال، تاسیس شورای فقهی حلال، ۳۱ مورد صدور گواهی حلال،  آماده سازی ۳۰ مورد گواهی دیگر برای صادر شدن، تمهید بستر لازم برای ایجاد و تربیت ۱۰۰ کارشناس حلال در سرتاسر کشور، اقدامات موثر در زمینه ژلاتین از جمله فعالیت‌های نهاد حلال رسمی کشور است.

وی با اشاره به اینکه در خصوص ژلاتین باید یک گزارش مستقلی را بعداً ارائه کنیم، گفت: روش اصلی فعالیتی که تا به حال در باب ژلاتین رخ داده است، عبارت از بررسی فقهی ژلاتین در شورای فقهی نهاد حلال،  صدور نشان حلال برای شرکت فرآوری دارویی ژلاتین قزوین و  بررسی پرونده ژلاتین حلال آذربایجان شرقی جهت صدور نشان حلال و انجام آزمون هایی  در این خصوص که نتایج شفافی را برای تصمیم‌گیری در پی آورده است، می باشد.

ابعاد بین‌المللی فعالیت نهاد حلال کشور

وی ادامه داد: ایران اسلامی  تعامل خوبی را با اسمیک داشته است که در نتیجه، هم به تعریف مشترکات فقهی نائل آمده ایم و هم مشترکات فقهی را مبنای توسعه استانداردهای حلال قرار داده ایم.

وی افزود: هم اکنون محور تعامل با اسمیک،  توسعه زیرساخت های کیفی حلال بویژه در زمینه اجرا و صدور گواهی بر اساس ضوابط قابل پذیرش برای تمامی کشور های عضو اسمیک است.

  فقیه ناظر بر امور حلال کشور گفت:  ایجاد و توسعه آزمایشگاه های مناسب، به ویژه “آزمایشگاه مرجع ملی حلال” ضروری است.

آیت الله مبلغی با اشاره به اینکه “کنترل بازار حلال در سطح جهانی بر اساس مشترکات فقهی” هم معقول است و هم ضروری و هم امکان پذیر، گفت: مشارکت فعال ایران اسلامی در فرایند این کنترل همراه با سایر کشورهای اسلامی دارای فواید متعددی است که از آن جمله تعمیق وحدت اسلامی در حوزه حلال است و دیگر آن که به افزایش سهم ایران در گردش مالی مربوط به حلال در جهان از این رهگذر منتهی خواهد شد.

  وی ادامه داد: اگر بخواهیم نقش و حضور ایران را در فرایند کنترل حلال در جهان عمق و گسترش ببخشیم، باید مکانیسم های متناسب با آن را فراهم بیاوریم که از مهم ترین و جدی ترین این مکانیسم ها، مکانیسم ارزیابی هم طرازی نهادهای تایید صلاحیت حلال و ایجاد اندازه شناسی در حوزه حلال است؛ مکانیسمی که شامل ایجاد آزمایشگاه های مرجع ملی، تولید مواد مرجع گواهی شده و برگزاری آزمون های مهارت در کشور  می باشد.

وی با اشاره به اینکه این بستر از حیث حقوقی برای کشور فراهم است: گفت لازم است ما سهم فعالیت ایران را در گردش مالی حلال، و ایفای نقش کنترل کنندگی نسبت به حلال در جهان را از حد ۱ تا ۲ درصد -که الان برقرار است- به ۵ الی ۱۰ درصد افزایش دهیم،  سطحی که مطلوب برای ایران اسلامی در گام های نخستین خواهد بود.

وی گفت: البته باید بدانیم این افزایش در سایه بهره گیری از نقش مهم ایران اسلامی در منطقه از یک طرف و همکاری خوب و سازنده در فضای اسمیک با کشورهای اسلامی  از طرف دوم و ایجاد زیرساخت‌های لازم و متناسب و پاسخگو در کشور از طرف سوم می باشد.

آیت الله مبلغی خاطرنشان کرد: در صادرات، استفاده از آرم های مختلف تحت عنوان نشانه های حلال، افزون برای اینکه خلاف قانون است به استفاده حرام از مقوله حلال،  و تضعیف صادرات مبتنی بر حلال  می انجامد.

برند سازی بر اساس غیر واژه حلال:

وی گفت: این برند سازی به ایجاد شکاف در انسجام و منطق نیرومند و گسترش پذیر حلال منتهی می شود.

واژه طيّب در قران

فقيه ناظر بر امور حلال با بيان اينکه حلال حرف اول و آخر قران در حوزه طیبات است، گفت: کلمه طيّب، واژه اي است که در قرآن در جهت تقویت واژه مرکزی و محوری حلال ذکر شده است و نه جدای از آن و به صورت مستقل. بر اساس منطق قرآن دو استعمال  نسبت به رابطه  طیب و حلال  مشاهده می شود  یکی استعمال موضوعی و دیگری استعمال وصفی

استاد درس خارج حوزه علمیه در تبیین  استعمال  موضوعی طیب در قرآن گفت:  موضوع شدن طیب برای حلال در این آیه منعکس شده است (أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ).

 آیت الله مبلغی با اشاره به اینکه  استعمال موضوعی يعني  “آنچه طیب است حلال می باشد”، گفت: معنای این، آن است که اگر چیزی طیب نبود حلال نیست. بر این اساس ما نمی توانیم بگوییم ما در حوزه حلال به دنبال بخشی از حلال هستیم که طیب است؛  چه آنکه معنای این حرف القاء این اندیشه است که در حوزه حلال یک بخش غیر طیب هم داریم در حالی که همیشه حلال موضوع آن چیزی است که طیب باشد، و ما حلال غیر طيب به هیچ وجه بر اساس منطق قرآنی نداریم.

 استاد حوزه علمیه قم در ادامه سخنان خود  وی با اشاره به اینکه:  در یک  استعمال قرآنی دیگر، طیب وصف حلال قرار گرفته است، (يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلَالًا طَيِّبًا) گفتروح   استعمال وصفی،  القاء این اندیشه است که  حلال، هميشه طيّب است،  و حلال خبيث وجود ندارد.

فقیه ناظر بر امور حلال در توضیح بیشتر سخن خود گفت:  با توجه به تقابل بین طیب و خبیث در قرآن اگر ما به این سمت رفتیم که در حوزه حلال یک بخش طیب و یک بخش غیر طیب داریم در واقع ناخواسته این ادعا را دنبال می‌کنیم که حلال خبیث نیز وجود دارد و حاشا و کلا که بشود چنین نسبتی را به قرآن داد.

 وي ادامه داد: تمرکز بر طیب به عنوان بخشی از حلال،  لازمه آن پذیرش حلال  غيرطيّب است و حلال غیر طیب یعنی  حلال خبیث، و اين با قرآن نمي سازد و قرآن طيّبات را حلال معرفي کرده است،

عضو خبرگان رهبری گفت: بنابراين ما نمي توانيم و نبايد در کنار “حلال” به عنوان مهمترين و پذيرفته ترين واژه ديني درهمه جوامع و محل اشتراک همه، واژه ديگري بسازيم.

آيت الله مبلغي تصريح کرد: ممکن است گفته شود طيّب يعني طعام ارگانيک، اگر چنین است خوب است  اما باید دیگر کلمه ارگانيک را به کار ببريم و بگويم  کالاهاي ارگانيک، یا کالاهای حلال ارگانیک که هیمنه و مرجعیت واژه حلال محفوظ بماند از واژه طیب استفاده نکنیم.

 استاد حوزه علمیه قم گفت: همه حرف ما این است که طیب در اسلام یک واژه حکمی نیست، واژه  برخوردار از بار حکمی واژه حلال است.

داستان طعام پاکيزه تر در قرآن کريم

آيت الله مبلغي اظهار داشت: ممکن است گفته شود در قرآن کريم از طعام  پاکيزه تر سخن به ميان آمده است (فَابْعَثُوا أَحَدَكُمْ بِوَرِقِكُمْ هَذِهِ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلْيَنْظُرْ أَيُّهَا أَزْكَى طَعَامًا) نتیجه این می‌شود که   چيزي که پاکيزه است، حلال است و در کنار آن يک چيزديگري که آن هم حلال است وجود دارد واسم آن پاکيزه تر است.

وي گفت: پاسخ اين است که اين مربوط به اصحاب کهف است، که آنها از جامعه اي که بر روال و چارچوب دين قرار نداشت و نسبت به آن نگاه منفي داشتند، فرار کردند، لذا  تفحص می کردند تا به طعامي که از نظر آنها از ساير طعام ها با احتياط بيشتري همراه بوده و  در آن رعايت جوانب ديني شده، دست پیدا کنند.

وي ادامه داد: در نتیجه نباید ما بياييم و بگوييم دو نوع حلال پاکيزه وپاکيزه تر داريم. وی افزود اصحاب کهف که به دنبال طعام پاکیزه تر بودند در حقیقت به دنبال طعام حلال در یک جامعه ای که طعام آن با حرام آمیخته بود، بودند از این رو نگاه آنها معطوف به حلال بود.

آيت الله مبلغي اظهار داشت: اگر هم چنين چيزي باشد باز مستندي براي برند سازی بر اساس واژه طيّب نمی تواند باشد، چون طيّب واژه اي است که یا موضوع حلال قرار گرفته یا وصف حلال.

 وي با اشاره به اينکه آرم حلال آرامش بخش و اطمينان آور است، گفت: معیار و سنجش  جامعه اسلامي و مخاطبان ما بر اساس  آرم حلال شکل گرفته است و اين جنبه قراني دارد