بازدید مهروزان حامی سالمندان از آسایشگاه نیکان رضوی

مهروزان حامی سالمندان در آستانه ماه مبارک  از آسایشگاه نیکان رضوی بازدید کرده وشادی های خود را با آنان تقسیم نمودند. به گزارش خبرنگار پایگاه خبری رهپویان قم، اعضای گروه مهروزان حامی سالمندان عصر دیروز و در آستانه ماه مبارک  از آسایشگاه نیکان رضوی قم بازدید نموده وشادی های خود را با آنان تقسیم نمودند. […]

مهروزان حامی سالمندان در آستانه ماه مبارک  از آسایشگاه نیکان رضوی بازدید کرده وشادی های خود را با آنان تقسیم نمودند.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری رهپویان قم، اعضای گروه مهروزان حامی سالمندان عصر دیروز و در آستانه ماه مبارک  از آسایشگاه نیکان رضوی قم بازدید نموده وشادی های خود را با آنان تقسیم نمودند.

در این بازدید که با شور وشوق خاصی که از یک عشق واقعی خدمت به هم نوع نشات گرفته بود،آقای آمره از اعضای این گروه،جشن روز تولد خود را با ساکنین این آسایشگاه برگزار نمود وبا توزیع کیک تولد خود در میان حاظرین،شادی های خود واعضای گروه با ساکنین این آسایشگاه تقسیم نمود.

حضور ارزشمند برخی از اساتید برجسته دانشگاه ومدیران استانی،اصحاب رسانه،اقشار مختلف مردم زن ومرد وکودک وبزرگسال ،یک لحظات بیاد ماندنی از شور ،عشق،ایثار وفروتنی را رقم زد.

ابراز شادی مددجویان این آسایشگاه که از دیدن این همه افراد نوع دوست به وجد آمده بودند وبه شادی وپای کوبی پرداخته بودند،بر زیبایی این بازدید افزود.

در این میان،یک از روان شناسان حاظر در این آسایشگاه با بیان اینکه بیشتر افراد مقیم این آسایشگاه صرفا مشکلات روانی مادر زادی نداشته اند،خاطر نشان کرد:ما در این آسایشگاه ،افرادی داریم که استاد دانشگاه بوده اند وبه چند زبان زنده دنیا مسلط هستند که در اثر فشارهای عصبی دچار نوع اختلال روانی شده ودر این آسایشگاه سکنا گزیدند.

کم کم به پایان این دیدار نزدیک می شویم،نگاه تک تک حاظرین وبویژه مسوئلان آسایگاه به ساعت های خود،خبر از پایان این دیدار می دهد چون باید این عزیزان پس از گذراندن ساعت هایی از شور وهیجان،به استراحت گاه خود رفته تا دمی بیا سایند.

به بیرون از آسایشگاه می روم ،نگاهم به درختان سرسبز،گنجشکان خرامیده در آن  وبوته های گلهای اقاقیا که در حیاط این آسایشگاه قرار دارد،می افتد،هریک شاخ وبرگ ورنگ وبوی خاص خود را دارند وسعی  در انجام وظیفه مقرر شده از جانب خالق هستی برای آنان می نمایند،یکی با پخش عطرهای شمیم نواز خود،یکی به نشان دادن رنگ های دل نواز خود،یکی با ایجاد سایبانی برای افرادی که زیر آن می نشینند،و.. به نوحی وظایف خود را در قبال عالم هستی به جای می آورند.

به راستی،ما انسان نیز مانند خلقت های عالم،به وظایف خود در قبال عالم هستی به خوبی عمل می کنیم؟وبا هم نوعان خود به خوبی همدردی می کنیم؟

چه خوش گفت آن شاعر شیرین سخن:

بنی آدم اعضای یک دیگرند   که در آفرینش زیک گوهرند

چه عضوی به درد آورد روزگار   دگر عضوهارا نماند قرار

حسین کبابی