كنكور، سد توسعه و پيشرفت مردم و كشور است.
گروه فرهنگ وهنر پایگاه خبری رهپویان قم:
كنكور امتحان و گزينشى كه علت به وجود آمدن آن توسط مبتكرانش، هدف وسیعى بر غربال كردن سره از ناسره و باسواد از كم سواد بوده است تا با سنجش توانايى شركت كنندگان، هر كدام وارد مسيری شوند که لیاقتش را دارند و برایش زحمت کشیده اند.
اما اينگونه نگریستن و عمل كردن در حوزه آموزش و علم اندوزى داراى اشكالاتى است كه به اجمال به آن مى پردازيم.
از ديد كارشناسان و مربيان موفقيت و روانشناسان براى انتخاب هدف مى بايست به سه موضوع علاقه، توانايى و ارزش توجه كرد و با توجه به اين سه اصل، افراد اهداف خود را ترسيم كنند. البته لازم است اصل نياز نيز به آن افزوده شود. جز این باشد، اگر يكى از موارد ذكر شده با اهداف فرد همسو نباشد، در ادامه مسير خود با مشكل و سرخوردگى روبرو مى شوند. همانند اینکه شخصى در كارى توانايى دارد اما علاقه مند نيست يا علاقه مند است اما توانايى و استعداد انجام آن كار را ندارد يا هم علاقه دارد هم توانايى اما با ارزشهاى شخص همسو نيست يا همه موارد را دارد اما نياز جامعه و انسانها نيست. لذا اگر در يكى از موارد چهارگانه، كاستى پدید آید بى گمان نتيجه اش سرخوردگى و ناكارآمدى در حوزه آموزش بوده و خواهد بود. متاسفانه در نحوه گزينش، انتخاب رشته و ورود به دانشگاه بيشتر به مساله توانايى اشخاص تكيه شده و ديگر اصول اساسى در نظر گرفته نشده است كه اينگونه به نظر مي رسد كه اشخاص بايد با توجه به مشاوره هايى كه قبل از ورود به دانشگاه بر مبناى علاقه، توانايى، ارزش و نياز انجام مي دهند وارد دانشگاه شده و رشته مورد علاقه خود را انتخاب نمايند و بعد در دانشگاه سختى ها و امتحانات، توانايى اشخاص را گزينش كند و فرد نيز مى داند كه اگر بر مبناى علاقه، ارزش و نياز رشته اى را انتخاب نموده و در دانشگاه نتواند از پس امتحانات و گزينشها برآيد حتما وقت و منابع مالی اش به هدر رفته است. افزون بر آن، سيستم آموزشى دوران ابتدایی تا كنكور نيز بدون اشكال نيست که خروجی آن مي شود فارغ التحصيلانى كه در بسيارى موارد بنا به اجبار رشته اى را تحصيل كرده اند كه علاقه اى به آن نداشته اند. در نتيجه مي شود یک فارغ التحصيل بيكار؛ چون علاقه اى به رشته تحصيلى خود نداشته است. و اگر افراد زيادى در كشور علاقه اى به رشته و كار خود نداشته باشند، نتيجه اش مى شود ركود و كسلى و بى حوصلگى كه سد پيشرفت و توسعه براى كشور است.
کنکور سدی است كه اگر دانش آموزى به هر دليل مانند (بيمارى،استرس، فوت عزيزان و…) در روز کنکور ضعیف عمل كند، بى گمان به رشته و دانشگاه مورد نظر خود دست نمى يابد. كنكور نمي تواند نشان دهنده قابليتها و دانش واقعى و درونى يك شخص باشد.
كما اينكه سود اندوزيهايى كه نصيب برخى افراد و موسسات كنكور مى شود نيز معضلى است كه نياز است در جاى خود به اجمال به آن پرداخته شود.
سد کنکور را برداریم تا يكى از سدهاى مهم توسعه نیافتگی، بشکند.
يادداشت: داريوش كشاورز – استان فارس